Na het feestgedruis op het Syntagmaplein met een kater wakker worden in de brandende zon, ik kan me iets beters bedenken om de zomervakantie mee te beginnen; καλημέρα (spreek uit: kaliméra) oftewel goedemorgen! Sinds 2010 hield een Griekse regering het gemiddeld 14 maanden vol, dus we zijn nog maar op de helft met Tsipras & Co min Varoufakis.
Nee-stem Giorgos Karamitros
De Griekse Jan Modaal heet Giorgos Karamitros en deze heeft zijn belastingdruk sinds 2008 zien verviervoudigen, terwijl de rijkste Grieken de belastingdruk met 9% hebben zien stijgen. Inmiddels is 50% van de Griekse huishoudens afhankelijk van een pensioen als inkomstenbron. De nee-stem komt voort uit uitzichtloosheid bij de gewone man. Terwijl Schaüble en Dijsselbloem de Grieken benaderen met een rationele huishoudboekje-benadering, hebben de Grieken met hun hart gestemd.
Tsipras sterker
Tsipras zegt Europa niet de rug toe te willen keren en geen breuk te willen, maar zegt dat hij met deze referendumuitkomst een stuk sterker staat in de onderhandelingen met Europa. Daarin heeft hij gelijk. Vrijdag zei Tsipras nog een ‘haircut’ van 30% op de Griekse staatsschuld te willen en tevens 20 jaar geen rente te willen betalen op de staatsschuld. Stel dat de Europese leiders hieraan (gedeeltelijk) tegemoet komen, dan moet daar ook wat tegenover staan.
Ordentelijke belastinginning Grieken
Zo zouden de Grieken eindelijk serieus werk moeten maken van het opzetten van een ordentelijk systeem van belastinginning. Dit hoeft niet per se het Duitse systeem te zijn, want alles wat Duits is ligt gevoelig, alhoewel het laatste Griekse succes wel behaald werd onder leiding van een Duitser (Otto Rehhagel, EK 2004). Wordt er niet hervormd, dan kan de staatsschuld ook op 0% worden gezet. Maar deze loopt binnen een mum van tijd weer op, omdat de Grieken alleen Euro’s kunnen bemachtigen in de vorm van leningen en niet door zelf te produceren.
Druk VS in Griekse kwestie, teveel clementie slecht
Ondertussen schijnt er vanuit de VS ook druk op Europa te worden uitgeoefend om de Grieken binnenboord te houden. Teveel clementie voor de Grieken is echter weer slecht voor de stabiliteit in landen als Spanje en Portugal, waar eind dit jaar parlementsverkiezingen worden gehouden. Bij een Grieks exit en de bijbehorende chaos (failliete banken, gebrek aan importgoederen, medicijnen, etc. etc.) is de kans op extreme verkiezingsuitslagen op het Iberisch schiereiland kleiner, maar zal de politieke risicopremie die ze daar betalen op hun staatsschuld wel fors oplopen.
Periferie-premies
Voorlopig zien we periferie-premies slechts beperkt uitlopen. Het verschil tussen de 10 jaars rente die Spanje en Italië betalen ten opzichte van Duitsland is sinds eind juni zo’n 30 basispunten uitgelopen, en staat nu op respectievelijk 2.30% en 2.33%. Vanmiddag bepaalt de ECB of de ELA wordt opgerekt. Dat lijkt me uitgesloten, dus de druk wordt op die manier opgevoerd, omdat de Griekse banken morgen dan niet zullen openen. Mocht het slechtste scenario werkelijkheid worden, dan zien we helemaal niets meer terug van het geld dat aan de Grieken is uitgeleend. In de tabel hieronder is te zien om wat voor bedragen het gaat en hoe deze bedragen zich verhouden tot de omvang van de economieën (BBP) van de Eurozone landen.
Ondanks dat de begrotingstekorten oplopen als de Grieken de schulden laten voor wat het is, is deze financiële schade niet onoverkomelijk voor de Eurozone landen. Het gevaar schuilt hem in het politieke risico en het risico dat Griekenland het eerste zwarte schaap is… en dan volgen er meer…. Enfin, we wachten de ontwikkelingen deze week af, de uitkomst is onzeker, maar een overeenkomst aan het eind van de week lijkt het beste voor alle partijen.
